Χατζής Δημήτρης

Σπουδές Ατομικές εκθέσεις (εσωτερικού - εξωτερικού) / Έργα Επαγγελματική Δραστηριότητα Άλλες δραστηριότητες Διδακτική εμπειρία Λοιπές πληροφορίες

Φωτογραφικό Υλικό

Γεννήθηκε:

1914

Απεβίωσε:

1981

Τόπος Γέννησης:

Ιωάννινα

Σπουδές

Φοιτητής εγκατέλειψε τη γενέτειρα πόλη κι ήρθε στην Αθήνα να σπουδάσει Νομικά. Αλλά διέκοψε τις σπουδές του για οικονομικούς λόγους. Σπούδασε Ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Βουδαπέστης.

Ατομικές εκθέσεις (εσωτερικού - εξωτερικού) / Έργα

Η συλλογή από τρία αυτόνομα διηγήματα που κυκλοφόρησε το 1946, [«Φωτιά», «Πόλεμος», «Δρόμος»] ,έχει θέμα της τους ασθενέστερους οικονομικά, που ζουν το δράμα τους στην κατοχή και αγωνίζονται στην αντίσταση.

[πρώτη έκδοση στο Βουκουρέστι , 1952] Εκδίδονται «Το τέλος της μικρής μας πόλης», μια συλλογή από εφτά διηγήματα [:Ο Σιούλας ο Ταμπάκος, «ο Τάφος», «Σαμπεθάι Καμπικλής», «Η θεία μας η Αγγελική», «Ο Ντετέκτιβ», «Η διαθήκη του Καθηγητή», «Μαργαρίτα Περδικάρη»], όπου ζωντανεύει ο χαρακτήρας μιας επαρχιακής μας πόλης, που φανερα είναι τα Γιάννενα, η οποία σταδιακά αλλοτριώνεται κάτω από την επιδραση της μηχανής και την ανάπτυξη του κεφαλαίου. Με αναφορα πάλι στους απλούς ανθρωπους είναι και η επόμενη συλλογή του , «Οι Ανυπεράσπιστοι», που εκδίδεται το 1966.

Το 1976 κυκλοφορεί το «Διπλό Βιβλίο», μια καταγραφή εμπειριών των Ελλήνων μεταναστών στη Γερμανία , όπου ο συγγραφέας αυτοβιογραφείται σε μεγάλο βαθμό παρουσιάζοντας τα δικά του βιώματα από την παραμονή του στις Ανατολικές χώρες. Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί και η συλλογή «Σπουδές» , «διηγήματα ξανατυπωμένα και άλλα», όπου για πρώτη φορά δημοσιεύονται μόνο τα δύο. Ακολουθεί το 1979 η «Θητεία», αγωνιστικά κείμενα της περιόδου 1940-1950, ενώ έγραψε και μελετήματα για τη γλώσσα και την πολιτική που εκδόθηκαν το 1975.
Το 1980 διευθύνει το περιοδικό «Το Πρίσμα», μια «Έκδοση Επιλογής από την Παγκόσμια Λογοτεχνία , που κλείνει στο τέταρτο τεύχος με το θάνατό του, το 1981

Επαγγελματική Δραστηριότητα

Στο Πανεπιστήμιο της Βουδαπέστης, εργάστηκε ως ερευνητής και δίδαξε νεοελληνική λογοτεχνία.

Άλλες δραστηριότητες

Εξορίστηκε από τη Μεταξική Δικτατορία. Την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής αγωνίστηκε υπέρ της απελευθέρωσης της πατρίδας του. Η δίνη του εμφυλίου που ακολούθησε το αντάρτικο τον έδιωξε μετανάστη πρώτα στη Ρουμανία, μετά στην Ουγγαρία, στη συνέχεια στο Ανατολικό Βερολίνο για να καταλήξει στην Ουγγαρία, όπου έμεινε ως το 1973, οπότε βρέθηκε στη Γενεύη. Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα επανήλθε στη χώρα του , μετά από 25 χρόνια εξορίας, όπου γνωρίζει την αναγνώριση ως αγωνιστή, αλλά κι ως συγγραφέα.

Διδακτική εμπειρία

Το καλοκαίρι του ’73 διδάσκει στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο της Γενεύης νεοελληνική λογοτεχνία.

Λοιπές πληροφορίες

Ο πατέρας του, Γεώργιος Χατζής, γνωστός λόγιος και καλός παλαμικός ποιητής με το ψευδώνυμο Πελλερέν, εξέδιδε στα Γιάννενα την εφημερίδα «Ήπειρος», που μέχρι την απελευθέρωση της πόλης έβγαινε στα τουρκικά.

Με την πτώση της δικτατορίας μια μερίδα διανοουμένων πιέζει για την επιστροφή του. Έρχεται στην Ελλάδα τον Νοέμβριο του ’74, έπειτα από εικοσιπέντε χρόνια, καταδικασμένος σε θάνατο (λόγω λιποταξίας) και χωρίς να του έχει δοθεί ακόμη χάρη. Ξαναφεύγει και επιστρέφει οριστικά (μετά τη νομοθετική ρύθμιση) τον Ιούνιο του 1975.

Τα χρόνια ’75-’80 είναι χρόνια άνθησης του πολιτιστικού κινήματος. Ο Χατζής δίνεται ολόψυχα σε κάθε αδέσμευτη πολιτιστική κίνηση – δίνει σε όλη την Ελλάδα διαλέξεις, μαθήματα, παίρνει μέρος σε συζητήσεις, πάει όπου τον καλούν

"Το τέλος της μικρής μας πόλης" εμφανίστηκε εξαρχής σε δύο "γραφές" : μία το 1953, από τον εκδοτικό οίκο Νέα Ελλάδα στο Βουκουρέστι, όπου ήταν πολιτικός πρόσφυγας ο συγγραφέας, και μία δεύτερη φορά στην Αθήνα το 1963 σε έκδοση της Επιθεώρησης Τέχνης, ενώ ο συγγραφέας εξακολουθεί να βρίσκεται αποκλεισμένος έξω από τα σύνορα της πατρίδας του, έχοντας μεταφέρει τη ζωή του στην Ουγγαρία